Depresja – jak ją odróżnić od zwykłego smutku?

Depresja to słowo prawie wszystkim znane. Oznacza ono chorobę, która wymaga leczenia. Depresja często mylona jest  z chwilowym smutkiem,  chandrą, czy przygnębieniem, które pojawia się w nas w związku z reakcjami na różne sytuacje w naszym życiu i które mija po pewnym czasie. Depresja jako choroba  jest opisana w klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w IDC-10 jako zaburzenie nastroju. Statystyki mówią, że co dziesiąta osoba w naszym kraju cierpi z powodu tej choroby.

Depresja  może występować w różnym nasileniu od łagodnego przez umiarkowany do ciężkiego. Depresja w łagodnym nasileniu powoduje  stres i utrudnia wykonywane codziennych obowiązków, ale nie zaburza całkowitego  funkcjonowania. Depresja w przebiegu umiarkowanym powoduje wyraźnie trudności  w spełnianiu obowiązków zawodowych i domowych.  Chory na ciężką depresję  doświadcza wyraźnego cierpienia, dominuje u niego poczucie, że jest bezwartościowy, silne poczucie winy, niska samoocena.  Depresją jest chorobą, na którą można zachorować jednorazowo i po wyleczeniu więcej się nie pojawi. Może również występować w formie nawracających epizodów w trakcie życia osoby.

Depresja charakteryzuje się następującymi objawami.

Główne 3 objawy to:

  • obniżony nastrój
  • utrata zainteresowań i zdolności do radowania się
  • zmniejszenie energii prowadzącej do wzmożonej męczliwości i zmniejszenia aktywności
  • często występuje wzmożona męczliwości po małym wysiłku

 

inne często spotykane objawy to:

  • osłabienie koncentracji i uwagi,
  • niska samoocena i mała wiara w siebie
  • poczucie winny i małej wartości
  • pesymistyczne, czarne widzenie przeszłości
  • myśli i czyny samobójcze
  • zaburzenia snu
  • zmniejszony apetyt

Ilość objawów występujących w depresji zależy od jej nasilenia. Dla przykładu, aby zdiagnozować łagodną depresję muszą występować 2 z 3 głównych objawów oraz  co najmniej dwa  z pozostałych objawów.

Aby zdiagnozować chorobę jaką jest  depresja objawy musza trwać dłużej niż 2 tygodnie.

W ICD- 10 można znaleźć również informację na temat  tzn.  objawów „somatycznych” w depresji. Choć podział wydaje się dość sztuczny, ponieważ te objawy nie są jednoznacznie związane tylko z ciałem, ale są one pomocne w zdiagnozowaniu  choroby. Często też są przesłanką do podjęcia  poza  psychoterapią  farmakoterapii. Do objawów somatycznych w depresji zaliczamy:

  • utratę zainteresowań, lub brak przyjemności przy wykonywaniu czynności, które zazwyczaj sprawiały radość
  • brak reaktywności emocjonalnej na wydarzenia, które były źródłem przyjemności
  • wczesne wyburzenie się rano (2 lub więcej godzin wcześniej)
  • narastanie złego samopoczucia w godzinach porannych
  • wyraźne spowolnienie lub pobudzenie psychoruchowe
  • wyraźna utrata apetytu i spadek wagi (5 % ubytku masy ciała w ciągu ostatniego miesiąca),

Występowanie co najmniej 4 z tych objawów potwierdza występowanie objawów somatycznych w przebiegu depresji.  W depresja o łagodnym nasileniu nie manifestują się objawy somatyczne lub są one pojedyncze. Natomiast w ciężkiej depresji  często można zaobserwować występowanie objawów somatycznych.

 

Zdarza się tak, że depresja jest  maskowana prze inne objawy takie jak lęk, rozdrażnienie,  podniecenie psychoruchowe, zachowania histeryczne,  uzależnienia, nasilenie fobii, wzmożenie natręctw lub objawy hipochondryczne.

 

Bibliografia

Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10 (2000), Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Versalius”, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Kraków – Warszawa.